Eén van de aanleidingen tot de vorming van de Nederlands Gereformeerde Kerken, in de jaren ’60 van de vorige eeuw, waren de publicaties van ds. B.Telder. Hij schreef over de toestand tussen sterven en opstanding op zo’n manier dat de vraag actueel werd of hij zich nog wel hield aan de belijdenis van de kerk (nl. Zondag 22 van de Catechismus).
De vraag rond de binding aan de belijdenis is sindsdien actueel gebleven in de contacten tussen NGK en GKv.
In 1996, na verkennende gesprekken door deputaten, werd door de GKv-synode als eerste conclusie gefomuleerd: ‘binnen de NGK bestaat een te grote vrijheid in het omgaan met belijdenis en tolerantie van afwijking van de belijdenis’ (Acta Berkel ’96 art.82).
Maar het gesprek hierover is doorgegaan.
In 2006 verscheen de ‘Balans’ van het gesprek van deputaten over de binding aan de belijdenis.
In 2007 spraken de NGK uit dat deze kerken van harte instemmen met deze Balans en dat ze daarom elkaar opwekken om (plaatselijk en in regioverband) conform AKS art. 17 hun binding aan de belijdenis en daarmee aan de leer van de Heilige Schrift met een handtekening te bekrachtigen.
In 2008 constateerde de GKv-synode dankbaar dat er binnen de deputaatschappen overeenstemming is bereikt over de noodzaak tot ondertekening van de belijdenis. Deze overeenstemming geeft het vertrouwen dat ook andere hindernissen m.b.t. de binding aan de belijdenis overwonnen kunnen worden.
Kik hier voor de Balans over de belijdenis >
Vervolgens kregen GKv-deputaten in 2008 wel de opdracht mee om met de NGK-commissie te spreken over hoe in de praktijk omgegaan wordt met de binding aan de belijdenis en met afwijkingen daarvan. Dit resulteerde in een gezamenlijke Notitie over de doop, de Heilige Geest, de kerk en het Avondmaal. Door zowel NGK als GKv is ook deze notitie positief ontvangen.
Klik hier voor de Notitie over doop, Heilige Geest, kerk en Avondmaal >
In de aanloop naar de GKv-GS Meppel 2017 is een werkgroep bezig geweest met het AKS (Akkoord voor kerkelijk samenleven) van de NGK en de Kerkorde van de GKv. In die besprekingen is ook gekeken naar de manier waarop in beide kerken de binding aan de belijdenis vormgegeven is. Er is overeenstemming bereikt over wat wezenlijk is voor die binding, en hoe die in de kerkelijke praktijk vorm zou moeten krijgen.
Deze overeenstemming, vastgelegd in hoofdstuk 5 van het rapport Perspectieven, was voor de GKv-synode in 2017 mede aanleiding om uit te spreken dat de belemmering op het punt van de belijdenis weggenomen is. Inmiddels heeft ook de Landelijke Vergadering van de NGK deze overeenstemming aanvaard.
Voor kerken die plaatselijk in gesprek zijn/gaan, is het waardevol om de inhoud van dit hoofdstuk van het rapport Perspectieven te lezen. Daarbij is ook hoofdstuk 3 van belang, over de verhouding van kerkverband en plaatselijke kerk.
Klik hier voor het Rapport Perspectieven >
Van hoofdstuk 5 is een korte samenvatting beschikbaar : EENHEID IN BELIJDEN – samenvatting hfst 5 Perspectieven >